«Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΙΣ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ»

BINTEO ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΟ "REX"  ΑΘΗΝΑ 17/1/2011

«Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή» της «Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών»

«Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή» της «Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών»
25.01.2011

Σχηματίστηκε δεκαμελής «Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή» που πλαισιώνει την «Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών» που ίδρυσε την 1η Δεκεμβρίου 2010 ο Μίκης Θεοδωράκης .

Τα μέλη της επιτροπής είναι :

* Γιώργος Κασιμάτης, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
* Δημήτρης Αλευρομάγειρος, αντιστράτηγος ε.α.
* Νίκος Κούνδουρος, σκηνοθέτης.
* Βασίλης Φίλιας, Καθηγητής και πρώην Πρύτανης του Παντείου.
* Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας.
* Στέφανος Ληναίος, ηθοποιός.
* Κώστας Ζουράρις, Καθηγητής Πανεπιστημίου Παρισίων Πολιτειολόγος.
* Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, δημοσιογράφος, συγγραφέας.
* Βασίλης Παπαδόπουλος, γιατρός.
* Δημήτρης Καζάκης, Οικονομολόγος

*το όνομα του κυρίου Δημήτρη Παξινού ο οποίος είχε προταθεί από τον καθηγητή κύριο Γεώργιο Κασιμάτη είχε περιληφθεί στην λίστα εκ παραδρομής

Η «Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή» θα πραγματοποιήσει την πρώτη δημόσια εμφάνισή της στο Πολιτιστικό Κέντρο Αργυρούπολης (Κύπρου 68, Δημαρχείο) το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου στις 18.00 με την παρουσία Επιτροπών (Σπιθών) Αττικής. Στη συγκέντρωση ο Μίκης Θεοδωράκης θα αναλύσει το Ιδεολογικό Στίγμα του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών.

Για το Γραφείο Τύπου

Ιωάννα Κολοβού

e-mail: jkolovou@gmail.com

Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ-REAL FM 97.8 ''Αισθάνομαι μόνος. Έχω το ίδιο και χειρότερο αίσθημα όπως και επί δικτατορίας" .

«Δεν είναι δυνατόν μία τέτοια συμφωνία να μην περνάει από τη βουλή με αυξημένη πλειοψηφία ή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να υπογράφεται μόνο από έναν υπουργό» τόνισε ο Μίκης Θεοδωράκης.

«Νιώθω μόνος. Είμαι στην απέναντι μεριά γιατί δεν έχω θέση μέσα σε αυτό το σύστημα» είπε στον Νίκο Χατζηνικολάου και πρόσθεσε: «Έχω ακριβώς το ίδιο και χειρότερο αίσθημα όπως είχα και επί χούντας. Τότε ο κόσμος ακόμη και υπό τον φόβο της τυραννίας είχε το θάρρος να εκδηλώνει την συμπάθειά του προς τους αντιστασιακούς».

Ο κ. Θεοδωράκης τόνισε επίσης πως η χώρα αντιμετωπίζει εκτός από τα οικονομικά προβλήματα και εθνικές προκλήσεις με πολλά ανοιχτά μέτωπα και διερωτήθηκε γιατί η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει μέχρι σήμερα στη χάραξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. «Δεν είναι δυνατόν ο Ερντογάν να κάνει παράπονα στον κ. Παπανδρέου για το που πετάνε τα αεροσκάφη μας στον Αιγαίο» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Παράλληλα ξεκαθάρισε ότι η Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών δεν θα μετατραπεί σε πολιτικό κόμμα ενώ δεν παρέλειψε να εκφράσει την ενόχλησή του για το γεγονός ότι ο Γιάννης Δημαράς προχώρησε στην ίδρυση φορέα με τον ίδιο ακριβώς όνομα.

«Δεν είχε έμπνευση για άλλο όνομα; Δεν μπορούν να υπάρξουν αυτές οι δυο κινήσεις παράλληλα, μπορεί να το αλλάξει ο κ. Δημαράς» κατέληξε ο Μίκης Θεοδωράκης.

TΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΣΠΙΘΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ

Γράφει ο Κώστας Μαρδάς

Το χρέος μας και το έλλειμμα ως ποσοστό επί της Εθνικής Ανεξαρτησίας

Yπάρχει ένα Μνημόνιο για το οποίο «κανένας» δεν μιλάει. Είναι το Μνημόνιο για την παρουσία των αμερικανικών Βάσεων στην Ελλάδα . Είναι το... Μνημόσυνο της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας .Που... τελείται καθ εκάστη στη Σούδα, όπου εδρεύει και ...ενεδρεύει η σούπερ αεροναυτική βάση των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο οποία λειτουργεί επί καθημερινής... βάσεως για να υποστηρίζονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ουάσινγκτον στο Αφγανιστάν , στο Ιράκ και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Και αύριο - «πρώτα ο Θεός» (του δολαρίου) - στο Ιράν...
Σε πείσμα των μεταμοντέρνων αναλυτών, το ζήτημα των Βάσεων εξακολουθεί να είναι δραματικά επίκαιρο θέμα , παρά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου. Οι δράσεις των Βάσεων απειλούσαν και απειλούν την ειρήνη στην περιοχή μας και γενικά στον πλανήτη γη, καθώς ήταν και είναι χώροι εξόρμησης για στρατιωτικές επιχειρήσεις που υπεράσπιζαν και υπερασπίζουν τους δρόμους προς τον Παράδεισο του πετρελαίου. Και μιλάμε για επιχειρήσεις πέραν του δόγματος της «ανάσχεσης του κομμουνισμού». Ήταν και είναι δράσεις που εκφράζουν τα καθαρώς αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα τα οποία , συνήθως, δεν ταυτίζονται με αυτά των ευρωπαίων και ειδικά της Ελλάδας. Οι Βάσεις ήταν και είναι η στρατιωτική έκφραση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, που έρχεται σε κόντρα με τις κλασικές αξίες της Δύσης όσον αφορά το Διεθνές Δίκαιο. Ήταν και είναι το... καουμποϊλίκι στις Διεθνείς Σχέσεις .
ΒΑΣΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΥ...ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ
Ένα φλας μπακ στην οθόνη της Ιστορίας είναι πάντα διδακτική (Αν και λέγεται ότι «αυτό που μας διδάσκει η Ιστορία είναι ότι οι άνθρωποι δεν διδάσκονται ...τίποτα από την Ιστορία»...). Λοιπόν:
Η εγκατάσταση των αμερικανικών Βάσεων στην Ελλάδα έγινε επί Πρωθυπουργίας του στρατηγού Αλέξανδρου Παπάγου (Ελληνικός Συναγερμός) με την ελληνοαμερικανική συμφωνία υπό τον τίτλο «Νόμος περί στρατιωτικών ευκολιών», που ψηφίσθηκε από τη Βουλή στις 22 Οκτωβρίου του 1953. Εκτός από το κόμμα του Συναγερμού, υπέρ της συμφωνίας τάχθηκε ο εισηγητής της μειοψηφίας Κώστας Μητσοτάκης (Κόμμα Φιλελευθέρων) με επικρίσεις, πάντως, για τα υπερδικαιώματα ετεροδικίας, φοροαπαλλαγών, ασυλίας αλλά και... αποζημιώσεων σε περίπτωση εθελουσίας αποχώρησης των ΗΠΑ. Διότι η συμφωνία προέβλεπε ότι η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται να πληρώσει αποζημίωση για τα οικήματα και τα έργα που θα άφηναν οι αμερικανοί... «έποικοι». Κατά της συμφωνίας τάχθηκε το παράνομο Κομμουνιστικό Κόμμα του Νίκου Ζαχαριάδη με τους χαρακτηρισμούς «κατάπτυστη, ατιμωτική, προδοτική». Η εκτός Βουλής , λόγω του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος, Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά δήλωσε ότι η συμφωνία «συνιστά πλήγμα κατά των συμφερόντων του λαού και της ανεξαρτησίας της πατρίδας». Ο υπουργός Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης Αντρεϊ Γκρομύκο κάλεσε τον Έλληνα επιτετραμμένο στη Μόσχα και του παρέδωσε αυστηρή διακοίνωση ,διαμαρτυρόμενος γιατί «το ελληνικό έδαφος μετατράπηκε σε πολεμική βάση για τις επιθετικές δυνάμεις του Ατλαντικού μπλοκ», υπογραμμίζοντας ότι «κανείς δεν απειλεί την Ελλάδα».
Η έλευση των πολεμικών Βάσεων ήταν το στρατηγικό επακόλουθο του Δόγματος Τρούμαν του 1947, τότε που οι ΗΠΑ ανέλαβαν την οικονομική και πολιτική κηδεμονία του στρατηγικού οικοπέδου «Ελλάς», καθώς το «οικόπεδο» αυτό συμφωνήθηκε να δοθεί στην ευθύνη της Ουάσινγκτον κατά το μοίρασμα των Βαλκανίων στη Διάσκεψη της Μόσχας στις 9 Οκτωβρίου του 1944, μεταξύ Στάλιν και Τσώρτσιλ. (Όσοι , ακόμη, αμφιβάλλουν μπορούν να διαβάσουν το βιβλίο του γραμματέα του Σοβιετικού δικτάτορα Βαλεντίν Μπερέσκοφ με τίτλο «Απομνημονεύματα», εκδόσεις Καστανιώτη, όπου επιβεβαιώνει το γεγονός της αναγραφής των ποσοστών επιρροής σε ένα πρόχειρο χαρτί...).Βάσει αυτών των δεδομένων οι Ηνωμένες Πολιτείες... της Αθήνας και της Ουάσιγκτον συνέτριψαν το 1949 τον αποκομμένο Δημοκρατικό Στρατό , αποτρέποντας την υπαγωγή της Ελλάδας στο μπλοκ του σοβιετικού ολοκληρωτισμού. Στις 18 Φεβρουαρίου του 1952 η χώρα μας εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ επί Πρωθυπουργίας του στρατηγού Νικόλαου Πλαστήρα της ΕΠΕΚ με συμφωνία που ψηφίστηκε στη Βουλή και από τον Ελληνικό Συναγερμό, την οποία καταψήφισε η ΕΔΑ. Δίχως συμφωνία επικυρωμένη από τη Βουλή ιδρύθηκαν πυραυλικές βάσεις του συστήματος Νίκη-Ηρακλής με αποθήκευση πυρηνικών κεφαλών μέσα σε ελληνικές εγκαταστάσεις στις περιοχές Κατσιμίδι, Κορωπί, Κερατέα, Ελευσίνα , Άραξο και στη Βόρεια Ελλάδα . Στις 8 Ιανουαρίου του 1973 το χουντικό καθεστώς του Γεωργίου Παπαδόπουλου υπέγραψε συμφωνία ελλιμενισμού του Έκτου Στόλου που αφορούσε εγκατάσταση 4.500 στρατιωτικών και 1.250 μελών οικογενειών, με τη Σοβιετική Ένωση να απειλεί ότι θα αντιδράσει αναλόγως «αφού πρόκειται για ναυτικές βάσεις τόσο κοντά στα σύνορα της». Η Ελλάδα ήταν ένας κρίκος σε ένα παγκόσμιο Δίκτυο Βάσεων που έστησε το αμερικανικό Πεντάγωνο που περιλάμβανε Βάσεις στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Αγγλία, στη Νορβηγία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στον Ινδικό Ωκεανό , στις Φιλιππίνες, στη Ιαπωνία και αλλού.
Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΜΕΣΩ ΣΟΥΔΑΣ
Οι κύριες συμβατικές Βάσεις Ελληνικού, Νέας Μάκρης, Γουρνών Ηρακλείου ,Σούδας Χανίων και το αγκυροβόλιο Ελευσίνας, μαζί με το διάσπαρτο σύστημα επικοινωνιών και ραντάρ, μπορεί να ήρθαν στην Ελλάδα εις επίκληση των αρχών του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιήθηκαν όμως χωρίς να ερωτηθούν τα όργανα της Συμμαχίας και χωρίς να ενημερωθεί η ελληνική κυβέρνηση. Συγκεκριμένα χρησιμοποιήθηκαν :
- Το 1956, τον Οκτώβριο, στον πόλεμο του Σουέζ προς υποστήριξη των Αγγλογάλλων που εισέβαλαν στο εθνικοποιημένο Σουέζ του Νάσερ, επί Πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.
-Το 1957-58 στις επιχειρήσεις του αμερικανικού ναυτικού και των πεζοναυτών στο Λίβανο και στην αερογέφυρα στήριξης του βασιλιά Χουσεϊν , πάλι επί Καραμανλή.
-Το 1967,τον Ιούλιο, όταν δημιουργήθηκε αερογέφυρα ανεφοδιασμού του Ισραήλ στον Πόλεμο των έξι ημερών , επί χούντας Παπαδόπουλου.
-Το 1973, τον Οκτώβριο, στον Πόλεμο του Γιομ Κηπούρ (την «Ημέρα της Συγγνώμης») με αερογέφυρα και πυρηνική ομπρέλα από αμερικανικά αεροσκάφη, πάλι επί Παπαδόπουλου. Τρανή απόδειξη για το ρόλο των Βάσεων είναι η μαρτυρία του ναυάρχου Έλμοντ Ζούμγουολντ, διοικητή του Έκτου Στόλου, ο οποίος σε διάλεξή του σε Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, στις 3 Μαΐου του 1976, όντας εκτός υπηρεσίας, είπε σαρκαστικά απαντώντας σε όσους επέκριναν την αμερικανική στήριξη δικτατορικών καθεστώτων του ευρωπαϊκού Νότου : «Το δημοκρατικό Ισραήλ διασώθηκε το 1973 μόνο χάρη στην ύπαρξη της... φασιστικής Πορτογαλίας όπου προσγειώνοντας τα αεροπλάνα της αμερικανικής αερογέφυρας, της... φασιστικής Ισπανίας υπεράνω της οποίας τα αεροπλάνα μας ανεφοδιάζοντας και της... φασιστικής Ελλάδας, από τα λιμάνια της οποίας ενεργούσαν ο Έκτος Στόλος και οι νηοπομπές» (Βήμα, 4-5-1976).
-Το 1983-1985, ενώ είχε υπογραφεί από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου η νέα πενταετής συμφωνία με 17μηνη προθεσμία... απομάκρυνσης, στην κρίση του Λιβάνου και στον κανονιοβολισμό της Βυρηττού το Σεπτέμβριο του 85. Η εφημερίδα της Βάσης στη Νέα Μάκρη Marathon Raner , στο φύλλο της 31 Μαρτίου 1986, αναφέρθηκε με υπερηφάνεια στη βράβευση του προσωπικού: «Η διάκριση απονέμεται επειδή από την 1-8-83 ως την 1-8-85 η Βάση αναμείχθηκε στην υποστήριξη ζωτικών ναυτικών επιχειρήσεων, γυμνασίων και ασκήσεων μεγάλης σημασίας για την προώθηση της αμερικανικής πολιτικής στη Μεσόγειο, ενώ το προσωπικό της, με την ικανότητά του και τις τεχνολογικές καινοτομίες, έθεσε σε εφαρμογή νέες δυνατότητες επικοινωνιών, για την εξυπηρέτηση των ναυτικών δυνάμεων που δρούσαν ανοιχτά του Λιβάνου».
-Τον Απρίλιο του 1986, πάλι επί Ανδρέα Παπανδρέου, στην επιχείρηση βομβαρδισμού του δικτάτορα της Λιβύης Καντάφι επειδή ενίσχυε τρομοκρατικές επιθέσεις κατά αμερικανικών στόχων. Η Βάση Νέας Μάκρης παρείχε υποστήριξη με τα συστήματα επικοινωνιών , η Βάση Ελληνικού με απογείωση αεροσκαφών ηλεκτρονικής παρακολούθησης , η Βάση Γουρνών Ηρακλείου με ρόλο συνδέσμου μεταξύ αμερικανικών αεροπλανοφόρων-πλοίων-αεροπλάνων-επίγειων σταθμών για την επιδρομή των βομβαρδιστικών που ξεκίνησαν από την Αγγλία . (Ριζοσπάστης 25-9-88 ). Στους στρατιωτικούς κύκλους είναι γνωστή η προειδοποίηση του Καντάφι προς τον Ανδρέα Παπανδρέου να εκκενωθεί η Δυτική Κρήτη γιατί θα τη βομβάρδιζε, θεωρώντας ότι τα αεροσκάφη των ΗΠΑ είχαν εξορμήσει από τη Σούδα.
Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΙΡΑΚ , ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ, ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Αυτά τα... «ωραία» στο Ψυχρό Πόλεμο. Στην περίοδο του μετακομμουνιστικής εποχής, με διαλυμένο το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και διαλυμένη τη Σοβιετική Ένωση ,ψηφίσθηκε στη Βουλή , στις 23 Ιουλίου του 1990, από την κυβέρνηση Κώστα Μητσοτάκη, η νέα οκταετούς διάρκειας συμφωνία , η οποία καταψηφίσθηκε από το ΠΑΣΟΚ και τον Ενιαίο Συνασπισμό. Οι αμερικάνοι , στα πλαίσια μιας αναδιάρθρωσης της στρατιωτικής τους παρουσίας στον πλανήτη λόγω νέων τεχνολογιών, εκκένωσαν το Ελληνικό , τη Νέα Μάκρη και τις Γούρνες Ηρακλείου, μεταφέροντας λειτουργίες στη Σούδα. Εκκένωσαν επίσης όλες τις πυραυλικές εγκαταστάσεις τους και απέσυραν με μονομερώς τις πυρηνικές κεφαλές. Όμως ,η αεροναυτική και Νατοϊκή Βάση της Σούδας επεκτάθηκε και αναδείχθηκε σε αμερικανικό στρατιωτικό κρατίδιο . Και η δουλειά (και η... δουλεία) συνεχίστηκε. Με παγκοσμιοποιημένο πια το ΝΑΤΟ οι Βάσεις χρησιμοποιήθηκαν ως εξής:
-Το 1990-1991 στην εγκεκριμένη από τον ΟΗΕ επιχείρηση απελευθέρωσης του πετρελαιοφόρου Κουβέϊτ στο οποίο είχε εισβάλει ο δικτάτορας του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν. Ο αμερικανός Πρόεδρος Τζωρτζ Μπους (πατήρ) ,μετά τη νίκη του ,επισκέφθηκε τη Σούδα και συνοδευόμενος από τον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Μητσοτάκη δήλωσε εις επήκοον όλων στην τελετή προσφώνησης: «Από τις 2 Αυγούστου του 1990 η Σούδα συντήρησε 97 πλοία, φόρτωσε και ξεφόρτωσε 13.000 τόνους , εξυπηρέτησε 31.000 πτήσεις και τροφοδότησε αεροσκάφη με 4.500 λίβρες υγρών καυσίμων. Λειτούργησε 24 ώρες το 24ωρο με εξουθενωτικούς ρυθμούς, 300% -400% πιο γρήγορα από τους κανονικούς. Κάθε μέρα η Βάση καλούνταν να διατηρεί τον ανεφοδιασμό των γραμμών και κάθε μέρα έπραττε το καθήκον της κατά τρόπο άψογο!». (Ελευθεροτυπία 20-7-91).
- Το 1999 στον , χωρίς άδεια από τον ΟΗΕ, ΝΑΤΟϊκό βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας του εθνικιστή ηγέτη Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς , όλη η ελληνική επικράτεια , επί Πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, μεταβλήθηκε σε μία απέραντη Βάση, δίχως νόμο, κατά παράβαση του Συντάγματος. Σύμφωνα με στοιχεία που ανακοίνωσε το ΝΑΤΟ, από τον Φεβρουάριο έως τον Αύγουστο: αφίχθησαν 354 νατοϊκά αεροσκάφη στα ελληνικά αεροδρόμια, κατέπλευσαν 124 πολεμικά πλοία στα ελληνικά λιμάνια, διήλθαν 18 τρένα φορτωμένα με πολεμικό υλικό, πέρασαν στο Κοσσυφοπέδιο 22.241 στρατιώτες του ΝΑΤΟ , μεταφέρθηκαν στη Γιουγκοσλαβία 12.345 στρατιωτικά οχήματα και 3.726 ρυμουλκούμενα οχήματα, συν 285 τανκς.
-Το 2001, τον Νοέμβριο, στην επίθεση κατά του Αφγανιστάν, μετά την τρομοκρατική επίθεση της Αλ Κάϊντα στους Δίδυμους Πύργους. Οι επιχειρήσεις έγιναν με ενεργοποίηση της ρήτρας αλληλεγγύης του ΝΑΤΟ ,συναινούντος και του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, αλλά χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ. Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε στη Βουλή ο τότε υπουργός Άμυνας Γιάννος Παπαντωνίου σε απάντηση γραπτής ερώτησης του Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βλασσόπουλου : Στη ναυτική Βάση της Σούδας πραγματοποιήθηκαν 67 ελλιμενισμοί πολεμικών πλοίων, 3 επισκευές και συντηρήσεις πλοίων, ενώ στην αεροπορική Βάση έγιναν 575 πτήσεις και 155 ανεφοδιασμοί συμμαχικών αεροσκαφών.
-Το 2003 , στο δεύτερο πόλεμο κατά του Ιράκ, χωρίς απόφαση του ΟΗΕ, ο υιός Μπους, παραπλανώντας τον κόσμο ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διαθέτει πυρηνικά. Ο Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ενέταξε την Ελλάδα στη «Συμμαχία των Προθύμων» παραχωρώντας τη Σούδα, τα ιπτάμενα ραντάρ του ΝΑΤΟ ΑWACS στο Άκτιο Πρέβεζας, λιμάνια για... αναψυχή των αμερικανικών πλοίων, αεροδιαδρόμους , επιτελικούς αξιωματικούς, τα πάντα...(Βήμα 22-9-02).
ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ
Ποιο είναι το συμπέρασμα από τα στοιχεία που παρέθεσα; Μα, ότι όλοι οι Έλληνες Πρωθυπουργοί - μηδενός εξαιρουμένου - έδωσαν «ΓΗΝ ΚΑΙ ΥΔΩΡ» στον εκάστοτε αμερικανό Πρόεδρο για στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον φιλικών χωρών και μάλιστα, όχι για την ανάσχεση του «κομμουνιστικού κινδύνου», αλλά για την επιβολή των στρατηγικών συμφερόντων της Ουάσινγκτον στα Βαλκάνια και κυρίως στη Μέση Ανατολή, όπου έχουν Βάσεις εξόρυξης οι μεγάλες εταιρείες πετρελαίου . Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του ενεργειακού μεγαθηρίου της British Petroleum, στο υπέδαφος του Ιράκ , παραμονές της επέμβασης του 2003,«κρύβονταν» 112 δις. βαρέλια, που ανέμεναν τις πετρελαϊκούς κολοσσούς της Δύσης. Μία από τις πρώτες ενέργειες του αμερικανού στρατιωτικού διοικητή, αμέσως μετά την είσοδο των αμερικανικών στρατευμάτων στη Βαγδάτη, ήταν ο διορισμός ...αμερικανού μάνατζερ επικεφαλής της κρατικής εταιρείας πετρελαίων και η σύναψη συμβάσεων με τις εταιρείες που είχαν εθνικοποιηθεί η είχαν αποκλεισθεί από τον Σαντάμ. Άλλωστε ο πρώην αρχηγός της CIA Τζέιμς Γούλσεϊ, με δήλωσή του στην Washington Post (21-9-2002),το είχε προαναγγείλει: «Μία ανατροπή του Σαντάμ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανοίξει μια φλέβα χρυσού για τις αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες, που επί πολλά χρόνια είναι αποκλεισμένες από το Ιράκ, ακυρώνοντας τα συμβόλαια για πετρέλαιο μεταξύ της Βαγδάτης και της Ρωσίας, της Γαλλίας και άλλων χωρών, ανασχηματίζοντας την παγκόσμια αγορά πετρελαίου». Ιδού λοιπόν , ότι αυτός ο... «ανασχηματισμός» στην αγορά του «μαύρου χρυσού» επετεύχθη χάρις στο σχηματισμό των Βάσεων και δη της Σούδας!
Εύλογη ερώτηση: Η ανεκτίμητη αυτή προσφορά των ελληνικών κυβερνήσεων προς την αμερικανική υπερδύναμη δεν έχει κάποια ανταλλάγματα; Η απάντηση είναι ότι το άμεσο αντάλλαγμα παροχής δανείων για αγορά στρατιωτικού υλικού βοήθησε, πράγματι, στον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Όμως οδήγησε, ταυτόχρονα, όχι μόνο σε μονομερή τεχνολογική εξάρτηση αλλά και σε δυσβάστακτη υπερχρέωση, μιας και μέχρι το 1996 το ελληνικό δημόσιο χρωστούσε στις ΗΠΑ ποσό 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια από χρεολύσια και τόκους, ενώ ,επιπλέον, οι αμερικανοί ζήτησαν 3 δισεκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση για έργα που άφησαν όταν εγκατέλειψαν τη Βάση στο Ελληνικό...
Μπορούν να φύγουν εύκολα οι Βάσεις; Όχι. «Οι Βάσεις δεν είναι ...ραπανάκια». Η απομάκρυνσή τους συνδέεται με τον Τουρκικό κίνδυνο, με το συσχετισμό δυνάμεων στην περιοχή μας και τον κόσμο, με τη σταδιακή δημιουργία εναλλακτικών πηγών εξοπλισμού, με την συναίνεση του λαϊκού παράγοντα και -κυρίως- με το κατά πόσο η χώρα είναι εις θέση να ανταπεξέλθει σε πολιτικο-οικονομικά αντίποινα πάσης φύσεως... Αυτό ,βέβαια, δεν σημαίνει ότι οι πολιτικές δυνάμεις εξουσίας, δεν οφείλουν να το θέσουν το θέμα «Βάσεις» στην πολιτική ατζέντα ,καθορίζοντας μίνιμουμ πολιτικές προτάσεις που αφορούν σχετικές, έστω, μορφές ελέγχου των δραστηριοτήτων των Βάσεων. Μπορούν να προχωρήσουν ακόμη και σε αξιοποίηση της ισχύουσας συμφωνίας η οποία προβλέπει έγκριση του εξοπλισμού των Βάσεων από την ελληνική κυβέρνηση , δυνατότητα επιθεώρησης και δικαίωμα περιορισμού της λειτουργίας τους σε περίπτωση που θίγονται «ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδας». Αλήθεια, πόσοι ... μεγαλόσχημοι υπουργοί και αρχηγοί κομμάτων γνωρίζουν ότι και η σημερινή συμφωνία, όπως και εκείνη του '53 ,έχει άρθρο που προβλέπει τη δυνατότητα απομάκρυνσης;
Ναι, δεν είναι «παίξε -γέλασε» να πει μια κυβέρνηση ,χρεωμένη ως το λαιμό στο αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Τοκογλυφείο) , να φύγουν οι Βάσεις «εδώ και τώρα». Όμως, και από την Τρόϊκα δεν είναι εύκολο να φύγουμε. Παρά ταύτα, όλες οι πολιτικοί φορείς -μηδέ και της κυβέρνησης εξαιρουμένης - ζητούν την απομάκρυνση από το Μνημόνιο. Αυτός είναι ο στόχος του κειμένου μου: Ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση-«Σπίθα» του Μίκη Θεοδωράκη να ξαναβάλω στον προβληματισμό μας το μεγάλο αυτό ζήτημα Εθνικής Ανεξαρτησίας ,με απώτερο στόχο να ξανανάψει , σε επίπεδο λαϊκής βάσης και διανοουμένων ,ένα κίνημα για μια Ελλάδα και ένα κόσμο χωρίς Βάσεις -ούτε αμερικανικές μήτε Ρωσικές, ούτε ανατολικές, μήτε δυτικές, ούτε βόρειες, μήτε νότιες... Ένα κίνημα που θα ευαισθητοποιήσει όχι μόνο την κομμουνιστική Αριστερά αλλά τις ηγεσίες ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Ώστε oι ηγέτες του δικομματισμού να αναγκασθούν να δουν τις Βάσεις ως πρόβλημα και όχι ως λύση. Διότι όσο υπάρχουν Βάσεις , ο Πλανήτης Γη θα είναι υποχείριο όχι του αμερικανικού πολιτισμού, αλλά της Wall Street, που πάει , με τα αδηφάγα χρηματιστηριακά κέρδη, να καταστρέψει κράτη ολόκληρα και πολιτισμούς . Της Wall Street, στην οποία , παρά τις καλές προθέσεις, υποκύπτει ο εκάστοτε Πλανητάρχης . Της Wall Street που απαιτεί αίμα για το πετρέλαιο.
Και ποιο θα είναι το όφελος από την απομάκρυνση των Βάσεων; Το ότι η Κρήτη , και κατ επέκταση όλη η Ελλάδα, θα πάψει να αποτελεί πεδίο πολεμικών επιχειρήσεων και χώρο εξόρμησης κατά φιλικών, συνήθως , χωρών. Και θα πάψει να ζει με τον κίνδυνο αντιποίνων. Δεν είναι και... λίγο να μην καταστραφεί κάποτε η Κρήτη ε;
Όχι. Στις σημερινές συνθήκες χρεοκοπίας η Εθνική Ανεξαρτησία η , τουλάχιστον , η Εθνική Αξιοπρέπεια δεν είναι πολυτέλεια. Eίναι ανάγκη. Όσο ανάγκη ήταν το '50 , άλλο τόσο είναι και σήμερα, για ένα φτωχό ή για έναν πλούσιο Έλληνα , ο «πλούτος» της αξιοπρέπειας .
Εκτός κι αν η πλειοψηφία των εκσυγχρονισμένων τηλε- Ελλήνων βάζει πάνω απ΄ όλα τα... τηλε-μαγειρεία της «αμερικανιάς»...

Κώστας Μαρδάς

Δημοσιογράφος-συγγραφέας

Το θέμα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων

 ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ - Οι ΜΚΟ παίζουν και «βρώμικα» παιχνίδια

Το θέμα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ ή NGO) είναι σοβαρότατο και δεν είναι τυχαίο ότι αρκετές χώρες άρχισαν να αναζητούν τρόπους αντιμετώπισής τους καθώς εξελίσσονται σε πρόβλημα για έναν και μοναδικό λόγο: ενώ ο τίτλος τους και το καταστατικό τους «φωνάζουν» πως δεν έχουν καμία σχέση με κράτη και κυβερνήσεις, η χρηματοδότησή τους είναι στις πλείστες περιπτώσεις μόνο κρατική με αποτέλεσμα τα μέλη τους να είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν καθορισμένη πολιτική γραμμή από αυτούς που πληρώνουν....

Η Ρωσία, η Ινδία, η Βενεζουέλα και άλλες χώρες έχουν εκφράσει σφοδρά παράπονα για τη δράση αυτών των οργανώσεων και η μία μετά την άλλη λαμβάνουν μέτρα που σε μερικές περιπτώσεις είναι απαγορευτικά για τη συνέχιση της δράσης των ΜΚΟ.

Ο Ούγκο Τσάβες, π.χ., ξεπέρασε κάθε όριο με την εισαγωγή νόμου που εξαναγκάζει τις οργανώσεις να πληρώνουν διπλάσιο φόρο για τα ποσά που λαμβάνουν από ξένες χώρες. Βέβαια, ο ίδιος ήταν θύμα αυτών των οργανώσεων που χρηματοδοτούνται κατευθείαν από τις ΗΠΑ και αμερικανικά ιδρύματα, μερικά εκ των οποίων «έβαλαν πλάτη» και στην εναντίον του απόπειρα πραξικοπήματος που σχεδιάστηκε στην Ουάσιγκτον.

Οπως είναι γνωστό, η κυβέρνηση των Μπους και Τσέινι -η χειρότερη στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην αμερικανική ιστορία- χρηματοδότησε μέσω της αμαρτωλής USAID και της εξίσου αμαρτωλής UNOPS χιλιάδες μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Κύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για να επιβληθεί το φιλοτουρκικό και αντιδημοκρατικό σχέδιο Ανάν.

Ηταν η μεγαλύτερη επιχείρηση εξαγοράς συνειδήσεων στον ελληνικό χώρο και έγινε με τρόπο που να καλύπτονται οι πραγματικοί αποδέκτες των χρημάτων. Εξι χρόνια μετά η αμερικανική κυβέρνηση και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αρνούνται να δημοσιοποιήσουν τους αποδέκτες της «αμερικανικής βοήθειας». Αρνούνται επίσης να απαντήσουν στο πιο απλό ερώτημα: εάν όσοι έλαβαν χρήματα έδωσαν αποδείξεις για τον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποίησαν.

Η άρνηση αυτή ενοχοποιεί ακόμα περισσότερο την Ουάσιγκτον και τον ΟΗΕ, αφού ενώ υποστηρίζουν ότι δεν έκαναν την παραμικρή παρανομία, την ίδια στιγμή παρανομούν με την απόφασή τους να πολεμούν με όλα τα μέσα τους ερευνητές που ζητούν μέσω της νομίμου οδού να αποχαρακτηρίσουν τον κατάλογο των αποδεκτών των αμερικανικών δολαρίων.

Ενας Αμερικανός διπλωμάτης, που δεν ζει πια, συνήθιζε να λέει στους φίλους του πως πριν από τα δημοψηφίσματα στην Κύπρο «ανοίξαμε μία τρύπα και ρίχναμε μέσα δολάρια».

Η διαπίστωσή του, που έγινε μετά τη δεινή ήττα της 24ης Απριλίου 2004, έχει μεγαλύτερη σημασία επειδή ο ίδιος γνώριζε το σχέδιο εξαγοράς συνειδήσεων και κόμπαζε σε φίλους του δημοσιογράφους το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου 2004 ότι «το σχέδιο Ανάν θα υπερψηφιστεί».

Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να ασχοληθεί με το θέμα και να λάβει μέτρα για τις ελληνικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό. Αρκεί νομίζω ότι ο Τζορτζ Μπους είχε δηλώσει πως οι ΜΚΟ είναι η προέκταση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής...

ΓΙΑ ΤΗ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ, ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΝΤ

Γιώργου Κασιμάτη, Ομότιμου Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών

1. Η Δανειοδοτική Σύμβαση, το Μνημόνιο και η Συμφωνία έγκρισης του ΔΝΤ αποτελούν μια ενιαία διεθνή σύμβαση που υπογράφουν η Ελληνική Δημοκρατία, οι 16 χώρες της Ευρωζώνης και (στην τρίτη περίπτωση) και το ΔΝΤ.

2. Με την ενιαία αυτή διεθνή σύμβαση επιβάλλονται οι όροι που δένουν χειροπόδαρα την Ελλάδα:

• Παραίτηση από τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας, εθνικής κληρονομιάς και από κάθε άλλη ένσταση
• Παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων που εγγυώνται το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο
• Παραβίαση θεμελιωδών αρχών της συνταγματικής, της ευρωπαϊκής και της διεθνούς νομιμότητας.

3. Οι συμβάσεις αυτές έπρεπε να κυρωθούν ως διεθνείς συμβάσεις από τη Βουλή των Ελλήνων με πλειοψηφία των 3/5 των βουλευτών, δηλαδή με 180 βουλευτές.

Αυτό το επιβάλλουν το Ελληνικό Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο.

Όμως δεν έγινε.

Αντ' αυτού η Σύμβαση Δανειοδότησης που είναι η βασική Σύμβαση από τις τρεις, ορίζει παράνομα ότι θα εφαρμόζονται από την ημέρα υπογραφής τους χωρίς κύρωση. Το ίδιο όρισε και ένας νόμος που ψηφίστηκε λίγες μέρες μετά το ν. 3847/2010. Ο νόμος είναι αντισυνταγματικός.

4. Το ότι δεν κυρώθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων οι τρεις Συμφωνίες, που αποτελούν την ενιαία Σύμβαση δανειοδότησης, παραβιάζει και το Ελληνικό Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο. Συνέπεια αυτής της σοβαρής παραβίασης είναι ότι οι Συμβάσεις είναι άκυρες και μάλιστα ανυπόστατες.

5. Με βάση τις ανυπόστατες συμβάσεις ασκείται εξουσία στην Ελλάδα εκτός Συντάγματος, εκτός Διεθνούς Δικαίου και εκτός νόμου.

• Η παράνομη εξουσία που ασκείται είναι:
1. όλες οι υποχρεώσεις εφαρμογής των Συμβάσεων που εκτελεί η Ελλάδα και
2. ο λεπτομερής και αυστηρός έλεγχος της «Τρόικα»
• Η εξουσία αυτή είναι εκτός συνταγματικής νομιμότητας και επομένως πραξικοπηματική.
• Σε οποιοδήποτε άλλο κράτος της Ευρώπης θα είχε απαγορευθεί η είσοδος της Τρόικα για έλεγχο στην χώρα από τον εισαγγελέα.

6. Η επιβολή στην Ελλάδα των όρων που παραβιάζουν το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο, ιδίως του όρου παραίτησης από τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας «άνευ όρων και αμετακλήτως» αποτελεί άσκηση οικονομικής και πολιτικής βίας σύμφωνα με την Σύμβαση της Βιέννης, του 1969.

Συμπέρασμα:

1. Για τις πιο αυστηρές και απάνθρωπες διεθνείς συμβάσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας παρέκαμψε η Κυβέρνηση όλους τους βασικούς θερμούς του Πολιτεύματος:

• το Αντιπροσωπευτικό Σώμα του Ελληνικού Λαού
• τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
• το Υπουργείο Εξωτερικών

και δεν ενημέρωσε τον ελληνικό λαό.

2. Η εξουσία που ασκείται βάσει των Συμβάσεων με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ είναι πραξικόπημα.



* Την τεκμηρίωση των σκέψεων αυτών θα την βρείτε στη μελέτη του ομότιμου καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργου Κασιμάτη με τίτλο «Οι συμφωνίες δανεισμού της Ελλάδας με την ΕΕ και το ΔΝΤ».

Η επίσημη σελίδα της ΣΠΙΘΑΣ αποτελεί πραγματικότητα !!!

http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/

Συμφωνα με πληροφοριες διαχειριστων μας και μετα απο τηλεφωνικη συνομιλια με τη γραμματεα του Μικη Θεοδωρακη, κ.Παρμενιδου, η επισημη ιστοσελιδα ειναι η ανωτερω και συμφωνα με την αρχικη μας δεσμευση την παραθετουμε εδω για διευκολυνση ολων των φιλων του Κινηματος Ανεξαρτητων Πολιτων.

 Πρωτοβουλία πολιτών > Θέλουμε να μάθουμε πως και από ποιους δημιουργήθηκε το χρέος.

Από την Βασιλική Σιούτη

Την εξέταση με διαφάνεια κάθε κρατικής σύμβασης που οδήγησε στη διόγκωση του χρέους, για να μάθει η ελληνική κοινωνία την αλήθεια, ζητούν με πρωτοβουλία που θα ανακοινωθεί σύντομα, οικονομολόγοι, συνδικαλιστές και προσωπικότητες από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό.

  Στόχος της επιτροπής είναι να ακυρώσει τα επιχειρήματα της τρόικας (εδώ) και να αποδείξει ότι για το χρέος δεν φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά οι τερατώδεις συμβάσεις των υπερχρεωμένων Ολυμπιακών Αγώνων, της Siemens και των εξοπλιστικών.
Με αίτημα το άνοιγμα των βιβλίων του υπουργείου Οικονομικών και της Κεντρικής Τράπεζας στην ελληνική κοινωνία για να αποκαλυφθεί πώς και από ποιους δημιουργήθηκε το δυσβάσταχτο χρέος που καλούνται να πληρώσουν όλοι οι Ελληνες, μία ομάδα οικονομολόγων κι επιστημόνων πήρε την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) του ελληνικού δημοσίου χρέους.
Στον πυρήνα της πρωτοβουλίας, που τώρα ξεκινά, συμμετέχουν προσωπικότητες, σωματεία, οργανώσεις και κινήσεις πολιτών, που κάθε μέρα πληθαίνουν, καθώς υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση.
Μεταξύ αυτών που συμμετέχουν είναι η ΑΔΕΔΥ, η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα, ο οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας, ο ιστορικός, πολιτικός επιστήμονας και πρόεδρος της Επιτροπής για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου, Ερίκ Τουσέν κ.ά.
«Η ΑΔΕΔΥ στηρίζει την πρωτοβουλία και συμμετέχει, καθώς είναι ώρα ο ελληνικός λαός, με διαφάνεια και ακρίβεια, να μάθει πώς δημιουργήθηκε το χρέος και πού πήγαν τα λεφτά» δηλώνει ο πρόεδρός της Σπύρος Παπασπύρος, επισημαίνοντας ότι έτσι θα αποδειχθεί ότι τα δάνεια δεν πήγαιναν στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, «όπως επιμένει η προπαγάνδα των οποίων είμαστε θύματα».
«Το ερώτημα είναι πώς φτάσαμε ώς εδώ» αναφέρει η Σοφία Σακοράφα, η οποία πρότεινε τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου και άρνηση του απεχθούς χρέους κι από το βήμα της Βουλής. Υποστηρίζει ότι πρέπει να εξεταστούν εξονυχιστικά τα πάντα, επισημαίνοντας τις «τερατώδεις συμβάσεις των υπερχρεωμένων Ολυμπιακών Αγώνων, της Siemens και των εξοπλιστικών», αλλά και να αποκαλυφθεί ποιο κομμάτι του χρέους είναι προϊόν διαφθοράς.
Στο παρελθόν έχουν υπάρξει αρκετές απόπειρες να σχηματιστούν ΕΛΕ με κοινωνική συμμετοχή, για να υπάρχει διαφάνεια. Από τις πιο πετυχημένες ήταν αυτή του Ισημερινού, που σχηματίστηκε με προεδρικό διάταγμα το 2007. Δημοσίευσε το πόρισμά της το 2008 και συνέβαλε αποφασιστικά στην παραγραφή σημαντικού μέρος του χρέους.
Ο Ε. Τουσέν ήταν ανάμεσα στις προσωπικότητες που συμμετείχαν στη ΕΛΕ του Ισημερινού, που κατάφερε να επιβάλει κούρεμα του χρέους κατά 65%. «Επρόκειτο για μια τεράστια επιτυχία της κυβέρνησης» αναφέρει και προσθέτει ότι «οι διαφορές που έχει η χώρα σας με τον Ισημερινό δείχνουν ότι για την Ελλάδα τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Αν φυσικά υπάρχει πολιτική βούληση. Ανοίξτε τα βιβλία. Εξετάστε με διαφανείς διαδικασίες και την παρουσία της κοινωνίας όλες τις κρατικές συμβάσεις και βρείτε ποιο μέρος του χρέους είναι προϊόν διαφθοράς, επομένως παράνομο και απεχθές -κατά τη διεθνή νομική ορολογία- και αρνηθείτε το».
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, στο περιοδικό «Επίκαιρα», δήλωσε ότι στον Ισημερινό χρειάστηκε εντατική δουλειά και εξέταση σε οτιδήποτε αφορούσε το δανεισμό. «Θέταμε το ερώτημα γιατί αυτό το δάνειο να συναφθεί με το συγκεκριμένο επιτόκιο και όχι με κάποιο άλλο, ποιο μέρος του αποπληρώθηκε... Είχαμε το δικαίωμα να ανοίγουμε προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς αυτών που υπέγραφαν και παραλάμβαναν τα δάνεια».
«Η διαφάνεια δεν είναι καθόλου απλό ζήτημα» επισημαίνει ο Κ. Λαπαβίτσας, καθώς γνωρίζει ότι το δημόσιο χρέος είναι πολυσύνθετο και πολύπλευρο. Είναι διμερές, πολυμερές, επίσημο, ομολογιακό, εμπορικό, διεθνές, εγχώριο κ.λπ. Εχει συναφθεί με πολλές και διαφορετικές συμβάσεις, σε διαφορετικούς χρόνους. «Η αποκάλυψη των παρατυπιών, των δωροδοκιών, των παρανομιών είναι εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί ειδικές γνώσεις».
Οι πρωταγωνιστές της πρωτοβουλίας πιστεύουν ότι η ελληνική ΕΛΕ πρέπει να λάβει και ευρωπαϊκό χαρακτήρα, ενώ είναι ήδη σε επαφή με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία όπου υπάρχουν αντίστοιχες διεργασίες.
Σχετικά με την οργανωτική στήριξη, έχουν γίνει οι πρώτες επαφές με θετικές απαντήσεις από παγκόσμια γνωστές οργανώσεις, όπως η Eurodad, η Bretton Woods Project και η Jubilee Debt Campaign. Δηλώνουν, μάλιστα, πρόθυμες να διαθέσουν τεχνογνωσία κι επαφές, καθώς συνδέονται με οικονομολόγους διεθνούς κύρους, όπως τον Πολ Κρούγκμαν και άλλους.